15
Vroeger was de wijze van het TAU subtiel,
indringend en zo fantastisch dat hij nauwelijks begrepen werd.
Zijn diepte werd niet gezien.
Omdat hij niet wordt begrepen, zal ik hem beschrijven.
Hij is voorzichtig, zoals iemand die een beek
oversteekt in de winter.
Hij aarzelt, als iemand die zijn buren vreest.
Hij is bescheiden, zoals een gast.
Hij is toegeeflijk, zoals ijs dat smelt.
Hij is simpel, zoals onbewerkt hout.
Hij is leeg, zoals een holle vallei.
Hij is duister, als troebel water.
Wie kan het duister reinigen, zodat het langzaam licht wordt?
Wie kalmeert de troebelingen, zodat het langzaam opklaart?
Wie brengt het stagnerende in beweging,
zodat het langzaam vooruit gaat?
Wie deze principes in praktijk brengt,
verlangt geen volheid.
Omdat hij niet vol is,
kan hij opnieuw gevuld worden, wanneer hij oud wordt.
en de aardige geitjes.
